Pagina's

donderdag 27 mei 2010

Zorg voor ons arbeidskapitaal

Er tekent zich in een wat vreemde ontwikkeling af, eigenlijk een zorgwekkende ontwikkeling.

Er is sprake van een toenemende uitstroom van oudere werknemers de komende tijd. Er wordt dus ingezet op de jongere werknemer, daar ligt de toekomst. Echter....
In de haast om het probleem bij de horens te vatten realiseert men zich niet dat het een 2-koppig probleem is. Het voorbijgaan aan de oudere werknemer als een belangrijke factor in de samenleving betekent dat een fors deel van het arbeidspotentieel en in feite het arbeidskapitaal niet meer in zicht is. Heel concreet worden 50+ HBO-opgeleiden niet meer terugbegeleid naar de arbeidsmarkt als ze werkloos zijn.
Ten gevolge van de financiƫle crisis bij het UWV m.b.t. re-integratiemiddelen is de beleidsbeslissing genomen om aan deze groep werkzoekenden geen bijzondere aandacht te besteden. Er wordt verondersteld dat deze mensen voldoende zelfredzaam zijn met in het achterhoofd dat de arbeidsmarkt wel bepaalt of er voor deze mensen nog wel plek zal zijn.
De praktijk leert dat juist deze groep werkzoekenden nauwelijks ervaring heeft met solliciteren. Deze mensen behoren nog voor een groot deel tot de generatie die langdurig bij dezelfde werkgever blijven. Dit waren nog geen jobhoppers. Dat gebrek aan vaardigheid om hun weg op de arbeidsmarkt te vinden kan funest worden voor het algemene ervarings- en kennisniveau in ondernemingen en instellingen. Deze groep verdwijnt vooruitlopend op de uitstroom t.g.v. de vergrijzing ook alvast in de grijze massa op de arbeidsmarkt die hun weg naar werk nauwelijks kan vinden.
Dus er dreigt niet alleen verlies aan arbeidskapitaal door vergrijzing maar ook vernietiging van arbeidskapitaal door gebrek aan voldoende zorg voor deze groep. Er is niet alleen geen sprake zelfredzame mensen maar van een groep kwetsbare mensen op de arbeidsmarkt. Door verkeerde beleidsuitgangspunten wordt nu een beleid ingezet dat het probleem niet oplost maar alleen groter maakt.
Er wordt voorbijgegaan dat 50+ betekent dat je nog 15 jaar arbeidzaam leven voor je hebt. Dat is bijna een half arbeidsleven! Deze mensen zijn cruciaal voor de arbeidsmarkt en het bedrijfsleven. Zij kunnen ervoor zorgen dat het kennis- en ervaringsniveau op peil blijft. Zij zijn de belangrijkste schakel tussen de werknemers in de pre-pensioneringsfase en de jongere werknemers die onze toekomst zijn.
Het is dus bizar hoe een grote groep belangrijke werknemers in Nederland door verkeerde beleidsuitgangspunten verloren gaat. Dat is bijzonder slecht voor onze economie. De mensen die de motor van de economie kennen en gaande kunnen houden c.q. weer op gang kunnen brengen worden genegeerd. Er wordt ingezet op jongeren die nou eenmaal nog de kennis en ervaring ontberen om die taak over te kunnen nemen.
Het is een goed voorbeeld van verkeerde zuinigheid waardoor kapitaal verloren gaat!

Als je daarbij het beeld van Nederlands beroemdste exportproduct, onze waterbeheersing, voor ogen neemt is het vreemd dat juist wij de gaten in de kennis- en ervaringsdijken niet gedicht krijgen. Sterker nog, niet de gaten worden gedicht maar de dijken die er nog zijn worden alleen verhoogd en ons arbeidskapitaal vloeit langzaam weg.
Er moet dus versterkte aandacht komen voor de 50+ HBO-opgeleide, zowel binnen bedrijven en instellingen alsook op de arbeidsmarkt.

1 opmerking:

  1. Als 50-plusser heeft een werkgever veel te bieden. In sommige gevallen heeft hij zelfs meer te bieden dan de meeste jongere werkzoekenden. Zo heeft hij, bijvoorbeeld,
    een schat aan werk- en levenservaring die hij kan inzetten om jongere collega te coachen.
    Daarnaast zijn veel oudere werkzoekenden op zoek naar vastigheid en dus minder snel geneigd om van werkgever te veranderen. Voor een werkgever is er geen reden om hem, op basis van zijn leeftijd, niet in dienst te nemen. Maar het is aan hem om zijn meerwaarde aan een werkgever kenbaar te maken.
    Cees Bakker
    Werkweg
    www.werkweg.nl

    BeantwoordenVerwijderen