Het wonderlijke aan het hele re-integratieverhaal van het UWV is dat het gaat om een RECHT op grond van de wet REA maar dat er wel budgetten worden gehanteerd. De wijze waarop het op dit moment georganiseerd is zou er sprake moeten zijn van een open-eind-financiering.
Wat het UWV aangewreven kan worden (en dat gaat de politiek ook doen) is dat zij een slecht beheerder zijn geweest over de beschikbare middelen. Met name het toezicht op de uitbestede werkzaamheden zal aan de orde komen. En dan zal er een potje modder-gooien ontstaan. De aanzetten daarvoor zijn al gegeven. De re-integratiebranche zal worden verweten dat zij zich hebben verrijkt zonder de gewenste kwaliteit te leveren. En daar zit ook wat in. Niet zozeer dat trajecten te duur zouden zijn maar vooral dat op veel plaatsen (en zeker niet overal!!) hele constructies zijn gebruikt om mensen te re-integreren die echter binnen 1 jaar weer werkloos waren. Kind van de rekening zijn vooral werkzoekenden geworden. De pogingen van het UWV om grip op de kwaliteit te krijgen was to little to late. Bovendien werd daarbij ingezet op het verkeerde onderdeel. De geformuleerde en gewenste kwaliteit had zeer weinig te doen met effectiviteit en dat is waar werkzoekenden en politiek vooral behoefte aan hadden!!
Natuurlijk moet er netjes en volgens regels gewerkt worden en ook daar hoort toezicht bij maar de manier waarop dat vorm moest krijgen heeft een averechtse reactie opgeleverd. Dat had bij een marginale toets kunnen blijven. Er had veel meer ingezet moeten worden op resultaat. Een beter toezicht op inhoud en prijs van trajecten en de uitkomsten daarvan. De klanttevredenheid is ook meer dan een goede indicator omdat klanten met name tevreden zijn als het afgesproken resultaat behaald wordt.
Nou is het allemaal mosterd na de maaltijd. De bestaande vorm van re-integratie voor werkzoekenden zal ten einde komen. Aanbodversterking en jobhuntbegeleiding zullen meer aandacht krijgen en dan vooral van de uitkeringsinstanties zelf. Zij zullen in een poging om de kwaliteit te bewaken vooral gaan INbesteden, zelf doen in constructies die niet in strijd met wet en regelgeving zijn. Helaas wordt daarmee een grote stap terug in de tijd gezet en veel expertise en enthousiasme in de re-integratiebranche zal verloren gaan (kapitaalvernietiging).
Er is een tijd geweest dat re-integratie een gouden kalf was en als zodanig werd gebruikt. Niet de output maar de input was van belang. Zolang de cijfers bij het UWV tot tevredenheid stemde en de financien bij de re-integratiebedrijven deed niemand moeilijk. En nou zit iedereen met de gebakken peren: werkzoekenden, UWV en re-integratiebranche.
